محاربه و افساد فی الارض

قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1370در ماده 183 خود عنوان می داشت: هر کس که برای ایجاد رعب و هراس و سلب آزادی و امنیت مردم دست به اسلحه ببرد محارب و مفسد فی الارض می باشد. اما در لایحه ی جدید قانون مجازات محاربه و افساد فی الارض از یکدیگر تفکیک شدند به طوریکه فصل هشتمبه محاربه اختصاص یافته و فصل نهم به افساد فی الارض.

 تعریف قانونی محاربه

به موجب ماده 277  قانون مجازات اسلامی محاربه عبارت است از کشیدن سلاح به قصد جان، مال یا ناموس مردم با ارعاب آنها، به نحوی که موجب نا امنی در محیط گردد. اگر کسی با انگیزه ی شخصی به سوی دیگران سلاح بکشد و یا کسی که به روی مردم سلاح بکشد ولی در اثر ناتوانی موجب سلب امنیت نشود، محارب محسوب نمی شود.
 

از انجام مشاوره حقوقی تلفنی گرفته تا درخواست وکیل، کارشناس، داور، نگارش دادخواست، شکوائیه، لایحه، دفاعیه و ... همه را می‌توانید با اپلیکیشن ساوا انجام دهید.

                                https://savaapp.com/consulting/inperson

 تعریف قانونی افساد فی الارض

قانون مجازات اسلامی در ماده 284 خود افساد فی الارض را جرم انگاری کرده است و عنوان می دارد، هر کس به طور گسترده مرتکب جنایت علیه تمامیت جسمانی افراد، جرایم علیه امنیت داخلی یا خارجی، نشر اکاذیب، اخلال در نظام اقتصادی کشور و ... گردد به نحوی که موجب اخلال شدید در نظم عمومی یا نا امنی و ورود خسارت عمده گردد مفسد فی الارض محسوب می شود.

مجازات محاربه

در قانون مجازات اسلامی  سال 1370 مجازات محاربه و افساد فی الارض با هم ذیل یک ماده قرار داشتند اما الان هرکدام مجازات خاص خود را دارند. حد محاربه یکی از 4 مورد ذیل است به انتخاب قاضی: 1- قتل 2- آویختن به دار 3- قطع دست راست و پای چپ 4-نفی بلد ( تبعید)

 مجازات مفسد فی الارض

همانطور که عنوان کردیم قانونگذار در ماده 284 قانون مجازات اسلامی افساد فی الارض را جرم انگاری نموده است و به تعریف آن پرداخته است و در همان ماده در قسمت انتهایی آن عنوان می دارد مفسد فی الارض به مجازات اعدام محکوم می شود.

پرسش:

پاسخ: